ریشه برندسازی شخصی کجاست؟

راجع به این موضوع زیاد تحقیق کردم و نتیجه این مطالعات، واسم یسری نکات رو روشن کرد که بهت می‌گم. از نظر من تاریخچه برندسازی شخصی به 3 دوران تقسیم می‌شه: کلاسیک، نئو کلاسیک، مدرن.

این اسم‌های قشنگ قشنگ رو بذار کنار. خودمونی می‌خوام برات بگم هرکدوم از این دوره‌ها چه شکلی بوده. اول میرم سراغ کلاسیک. از نظر من برندسازی شخصی عمرش به طول عمر بشریته چرا؟ کافیه برگردی زمان‌های خیلی قدیم. دقت کردی خیلی از استادکارها پای کالاهای که تولید می‌کردن، اسم خودشون رو حک می‌کردن؟ خیلی از تجار قدیمی مهر به اسم خودشون می‌ساختن؟ بازاری‌های قدیمی حرفشون سند و اعتبار بوده؟ این‌ها چه معنی جز برند شخصی میده؟

مثال‌هایی که واست زدم نشون میده که شاید مردم واژه برند شخصی را بلد نبودن، اما کم و بیش اصولش رو انجام می‌دادن و اون اشخاصی که بهتر این قواعد رو بازی می‌کردن، موفق‌تر بودن. پس برخلاف چیزی که توی خیلی از منابع وجود داره، ما نمی‌تونیم بگیم این مفهوم، مفهوم جدیدیه، برعکس، جزو قدیمی‌ترین علوم هست منتها در همین اواخر بهش یک رنگ و لعابی دادن.

از اون دوران کلاسیک حدود 20 قرن گذشت تا رسیدیم به دوران نئو کلاسیک. از کی شروع شد این دوران؟ توی سال 1937 آقای ناپلئون هیل توی کتاب خودش تحت عنوان رشد فکری و ثروت، از یه واژه‌ای استفاده کرد به نام تثبیت موقعیت فردی. تقریباً این واژه مقدمات مباحث برندسازی شخصی رو شکل داد.

بخوام خلاصه راجع به این آقای هیل صحبت کنم باید بگم که ایشون توی آمریکا و خانواده‌ای فقیر به دنیا اومد و بزرگ شد و بخاطر تنش‌های توی خانوادش همیشه روحیش پرخاشگر بود اما یه نکته فوق العاده داشتن ایشون. هیل عاشق نوشتن بود (دقت کن، عاشق بود) و به همین دلیل با این که توی خانواده و محله‌ای بی‌سواد رشد کرد، اما خودش رو جدا کرد و توی روزنامه مشغول به کار شد (اونم از 13 سالگی). انقدر عاشق کارش بود که تونست بی‌اندازه رشد کنه و به مرحله‌ای رسید که بهترین خبرنگار روزنامه شد و تونست با یسری افراد خاص مصاحبه کنه. می‌پرسی چه افرادی؟ فقط اسامی رو بخون. توماس ادیسون، گراهام بل و هنری فورد. علاوه بر این غول‌های علمی و صنعتی، با خیلی از افراد موفق دیگه هم مصاحبه کرد و خب نتیجه همنشینی با این مدل آدم‌ها از همون اول مشخصه.

هیل از تک تک مصاحبه‌هایی که انجام داد، یادداشت برداری کرد تا اینکه تونست سال 1928 یه کتاب به اسم قوانین موفقیت با الهام گرفتن از زندگی نامه همین آدم‌ها بنویسه. کتابی که حسابی توی شهرتش تأثیر داشت و حتی 2 سال مشاور آقای روزولت شد. خلاصه امر این که این آقای هیل 11 تا کتاب نوشت و سال 1970 وقتی کتاب یازدهمش و داشت می‌نوشت از دنیا رفت.

و اما برسیم سراغ دوران مدرن. دورانی که علم برندسازی شخصی خودش رو مدیون شخصی میدونه به اسم تام پیترز. اونم متولد آمریکاست و حتی جزو نیروهای ارتش آمریکا بوده و جنگ آمریکا با ویتنام هم شرکت داشته اما بعدش از ارتش استعفا میده، مدرک مدیریت کسب‌وکار خودش رو می‌گیره و مشغول فعالیت به عنوان مشاور در شرکت مک کینزی می‌شه.

تا اینکه بالاخره بعد از 20 قرن، این آقا توی سال 1977 میاد و برای اولین بار واژه برندسازی شخصی رو بکار میبره. شاید به همین دلیله خیلی‌ها این علم رو علم جدیدی میدونن اما خب توضیح دادم چرا من نظرم یکم متفاوته.

این توضیحات خیلی مختصر اما در عین حال جامعی بود از این که تاریخچه برندسازی شخصی چی بوده و چی هست.