تاریخچه برندسازی شخصی (دوران نئو کلاسیک و مدرن)

محمدرضا منتظرالقائم

دانشجو دکتری مدیریت بازرگانی

در یادداشت قبلی، به موضوع برندسازی شخصی و روند شکل گیری و یا بهتر است بگوییم روند دریافت ما از آن موضوع اشاره کردیم. در این یادداشت قصد داریم به این موضوع بپردازیم که پس از دوران کلاسیک، برندسازی شخصی چه شکلی به خود گرفت.

دوران نئو کلاسیک ( تقسیم بندی زمانی اشاره شده از دیدگاه نویسنده می باشد) را می توان به ناپلئون هیل نسبت داد. او متولد 26 اکتبر 1883، در آمریکا بود. هیل یکی از پیشگامان به نام در حوزه مربوط به موفقیت شخصی به حساب می آمد. جالب است بدانید در محل زندگی هیل، اغلب افراد بی سواد بودند و خود نیز در خانواده ای فقیر رشد کرد و پدرش نیز آهنگر بود.

از حدود 13 سالگی مشغول کار در روزنامه ویرجینیا شد و خرج تحصیل خودش را می پرداخت. زمانی که وارد مدرسه حقوق شد به دلیل اینکه نتوانست از عهده مخارج آن بر بیاید، مجبور به انصراف شد و بیشتر وقت خود را در روزنامه گذراند.

هیل که در 9 سالگی مادر خودش را ازدست داده بود مجبور به زندگی با پدری شد که او را مورد آزار و اذیت قرار میداد به همین سبب ناپلئون با روحیه ای پرخاشگر و خشن بزرگ شد جوری که با خودش اسلحه حمل می کرد و همواره اطرافیانش که با وضع بهتری از او زندگی میکرد را مورد آزار و اذیت قرار می داد.

نکته مثبت هیل اما استعداد بی اندازه او در نوشتن بود جوری که تمام اتفاقات ریز و درشت روزانه را یادداشت برداری می کرد و این ذوق و قریحه در کنار استعداد ذاتی اش، باعث دگرگونی شرایطش شد. پس از مدتی که مشغول خبرنگاری بود، سردبیر روزنامه ویرجینیا که از استعداد هیل باخبر شده بود، او را مسئول مصاحبه با افراد برجسته و معروف کرد. این مصاحبه ها به هیل کمک کرد که از تجربیات این افراد در زندگی شخصی خودش بهره ببرد. از جمله افرادی که هیل با آنها مصاحبه کرده بود می توان به هنری فورد، گراهام بل و توماس ادیسون اشاره کرد.

همین یادداشت برداری از زندگی افراد موفق اورا در مسیر تازه ای از زندگی قرار داد. و موفق شد در سال 1928 کتابی تحت عنوان قوانین موفقیت را به چاپ برساند و اتفاقا این کتاب با استقبال عمومی بسیار خوبی همراه شد و باعث شهرت بیشتر ناپلئون هیل گردید.  شهرت هیل به اندازه ای رسیده بود که او را استاد موفقیت می دانستند و حتی در بین سالهای 1933 تا 1935 به عنوان مشاور روزولت فعالیت می کرد.

مسیر موفقیت های هیل به سرعت داشت پیموده می شد تا اینکه در سال 1937 کتاب بی نظیر خود به نام رشد فکری و ثروت  را منتشر کرد. در این کتاب برای اولین بار از تثبیت موقعیت فردی صحبت کرد. موضوعی که الان تحت عنوان برندسازی شخصی از آن یاد می شود و تا چند دهه بعد از انتشار این کتاب، به عنوان تنها شخصی که در این حوزه حرفی برای گفتن داشت، شناخته می شد. در واقع این دوران که اصطلاحا به آن دوران نئو کلاسیک می گوییم، به مدت 6 دهه به طول انجامید و تا سال 1997 معنی و مفهوم برندسازی شخصی، تحت عناوین تثبیت فردی و یا موفقیت فردی و عناوینی از این دست به کار گرفته می شد.

تا این که تام پیترز، برای اولین بار واژه برندسازی شخصی را بکار برد. او متولد 7 نوامبر 1942 در بالتیمور آمریکا می باشد. پیترز پس از گذراندن دوره لیسانس خود، به خدمت ارتش درآمد و شخصی بود که جنگ آمریکا و ویتنام را از نزدیک مشاهده نمود.

پس از آنکه از ارتش استعفا داد مشغول به کار مشاوره در شرکت های خصوصی شد و پس از آنکه مدرک MBA خود را دریافت نمود، در اداره بودجه ریزی آمریکا مشغول بکار شد. وی پس از مدتی کوتاه و درسال 1974، وارد شرکت بین المللی مشاورین مک کینزی ملحق شد.

تام که در جنگ با ویتنام و همچنین اداره مواد مخدر ناکام بود، خود را مجددا در شرکت مک کینزی پیدا کرد و توانست همراه با واترمن مدل 7S مک کینزی را ارائه دهد. در واقع ایده این مدل برگرفته از شکست های پیترز در سازمان هایی بود که در آن دموکراسی حرف اول را می زد.

تام پیترز در سال 1997 و بعد از 20 قرن که این علم وجود داشت و حتی از آن استفاده می شد، وجهه رسمی به آن بخشید و در واقع او بود که برای اولین بار، واژه برندسازی شخصی را به کار برد. پس  می توان نتیجه گرفت که واژه برندسازی شخصی حدود 20 سال است که مطرح شده است و در واقع در این دو دهه به رشدی نسبی دست پیدا کرده است. در ابتدای کار این بازیگران و و افراد سرشناس این نیاز را حس کردند و کم کم پزشکان، وکیلان و استادان دانشگاه به سمت برندسازی شخصی حرکت کردند و هم اکنون تمامی اقشار جامعه در هر سمت و شغل و حرفه ای که هستند این نیاز را حس میکنند.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *